Hola chelas y cheles!

Alweer heb ik een paar drukke weken achter de rug gehad. Vorig weekend zijn Anne, ik , de Belgen , Juan en nog een andere vrijwilligster er eens stevig in gevlogen…in de rum althans! Eerst zijn we lekker vettige fastfood gaan eten met de Belgen om vervolgens een indigeste te hebben. Ik had een extra large burger besteld en man man man nog nooit had ik zo’n kanjer van een hamburger gezien! Heel lekker maar ongelofelijk veel te veel. Filip heeft toen driekwart van mijnen burger opgegeten en nog meer of nen halven cola van mij uitgedronken! Daar zat ik dan met overvolle maag! Gelukkig moesten we nog even stappen naar het huis van de Belgen zodat ik wat plaats kon maken voor de rum. Eens aangekomen begonnen we aan de rum… heel erg chillen en opt gemakske. Het plan was om naar een Nicaraguaanse discotheek te gaan, maar helaas zijn we daar niet meer geraakt! We gingen toen naar de Rincon Legal waar er ook altijd gefeest kan worden. Dat lag ook een stuk dichter bij het huis van de Belgen en was dus veel handiger. Er zijn foto’s van deze zotte avond te bezichtigen op mijn facebook. Ik zal de link nog geven. Na deze zotte avond zijn we naar huis gegaan en zijn we de volgende middag naar Estelí mar gegaan. Voor we naar daar gingen hebben Anne en ik eerst nog een hele voormiddag op het dak gelegen om nog een kleurtje te krijgen :D het was prachtig weer toen! Ineens riepen ze mij dat ik even moest komen naar binnen. Er was een koppel toegekomen in hun huis die reizen plannen voor Amerikanen. Het koppel bestond uit een Nicaraguaan en een Amerikaanse. Ze wonen elke keer een half jaar in Amerika en een half jaar in Nicaragua. Aangezien mijn ‘moeder’ nogal bekend is in Estelí waren ze bij haar ten rade gekomen voor enkele plekjes te weten te komen. Aangezien Nelly geen Amerikaans kon vroeg ze dus aan mij om wat met de vrouw te praten. Het was heel tof om plaatsen uit te wisselen. Ik merkte wel dat ik ongelofelijk veel Spaanse woordjes mengelde tussen mijn Engels! Ik kan eigenlijk alleen nog maar Spaans en Nederlands momenteel! Mijn Frans is volledig weg en tussen mijn Engels ratelde ik constant Spaanse woordjes! Wist ik een woord in het Engels niet, dan sprak ik het in het Spaans uit! Mijn Spaans is uiteraard nog altijd niet vloeiend, maar omdat ik er alle dagen mee bezig ben zit het wel enorm in mijn hoofd! Goed na dit gesprek hebben Anne en ik ons toen klaargemaakt om te vertrekken naar Estelí mar. Dat was een plaats een beetje buiten het centrum om te gaan zwemmen. Het was iets duurder dan 1 euro om er een namiddagje te genieten… alhoewel…het was niet zo zonnig toen, waardoor ik maar eventjes gezwommen heb. Ook had ik weer mijn rare uitslag van de koude gekregen. Telkens als ik mij douch of zwem en ik heb koud dan krijgt heel mijn lichaam uitslag… het was enkele jaren geleden dat ik daar nog last van heb gehad maar het is terug! Geen zicht! Maar gelukkig gaat dit weg als ik droog ben en terug warm heb! Diezelfde avond nog waren we geïnviteerd bij onze ex - directeur David. Hij had een barbecue voorbereid voor alle vrijwilligers van het werk. Ik en Anne hadden eigenlijk niet veel zin om te gaan omdat we doodmoe waren, maar we hebben het dan toch uit beleefdheid gedaan. Ik, Anne en Valesca vertrokken tezamen met het gedacht dat we ongeveer wisten waar zijn huis was. Gelukkig kwamen we onder de baan Tombra tegen (vrijwilliger van Duitsland) die ons een heel andere weg wist te vertellen! Hadden we hem niet tegengekomen, dan waren we er nooit geraakt. Eens aangekomen was het allemaal heel erg gezellig. Hij had een prachtig terrasje waar het heel mooi en gezellig was. Ook waren hij en zijn gezin ongelofelijk gastvrij en heel vriendelijk! Het was een heel lekkere en leuke avond, maar toen ik en Anne naar huis wilde gaan, wou Tania (mijn stagebegeleidster) dat we nog even bleven. Ze wou er niet alleen zitten! Dan hebben we samen met haar gewacht tot haar man haar kwam halen. Eigenlijk moest hij haar niet komen halen omdat ze zelf met een brommer reed. Ik en Anne mochten toen meerijden met hen naar huis. Ik zat bij Tania op de scooter en Anne op de moto…Anne had nog nooit eerder gereden op de moto waardoor ik haar die kans niet wou ontnemen… Dus wij allebei zonder helm achterop! Levensgevaarlijk, want de straten zijn niet overal aangelegd waardoor er heel wat aardebaantjes met veel keien zijn! Blijkbaar is een helm voor een passagier niet verplicht! Raar maar waar. Gelukkig waren we veilig thuis geraakt!
De week nadien ben ik gewoon gaan werken zoals gewoonlijk en gebeurde er niets speciaals. De vrijdag was het weer zwemmen en jaja gelukkig maar dat we niet in Bikini mogen zwemmen! Hier is het niet de gewoonte dat je als vrouw in bikini zwemt, alhoewel dat den helft hier wel als hoeren gekleed lopen. Ik denk dat ze op straat minder kleren dragen dan in het zwembad ;-). Dus ik heb toen de t shirt van Degnrik (jeugdhuis) aangedaan en een shortje gedragen. De gnirk t shirt was een beetje als eerbetoon, omdat het die dag opening was! Kvond het zo jammer dat ik er niet bij kon zijn, dat ik toch maar de t shirt gedragen heb.
Toen ik in het zwembad was leerde enkele jongeren zwemmen die echt zwak zijn…en toen de stoere bende dit zag begonnen ze heel de tijd te zagen dat ik hen ook moest leren zwemmen! Ik wist uiteraard dat ze konden zwemmen, dus gaf ik er niet aan toe! Nadien heb ik nog de hele tijd met hen gevolleybald en gevoetbald! Kvind het wel toffe gasten, maarja ze proberen hé!
Vrijdagavond waren onze vrienden uit Léon afgekomen. Ze hadden nog twee extra vrienden bij hen. Twee meisjes van Duitsland. We hebben toen met zes op ons kamertje gelegen! Bakske vol… In mijn bed lagen er twee, in Anne haar bed lagen er ook twee en dan nog es op de grond twee… het waren voor mij zo goed als slapeloze nachten ;-) Ik kan echt nie slapen als er teveel geluid is en ja dat meisje die naast mij lag sprak in haar slaap…bizar!! We zijn met hen eerst naar de Mochanana gegaan (hemels paradijs voor chocomelk ;-) ) en zijn erna iets gaan eten in een Mexicaans restaurantje…niets speciaals maar wel gezellig. Erna zijn we nog iets gaan drinken in een gezellige bar punto de encuentra. Daarna zijn we naar bed gegaan omdat we vroeg moesten opstaan om naar Tisey te gaan. Daar wouden ik en Anne al lang es naar toegaan en zagen het dus als ideaal moment om hen ermee naar toe te nemen! Het was een uurke met de bus de hele tijd berg op! Toen we er toegekomen waren hadden we eerst ontbeten (ons eigen ontbijt) waarna we erna aan een lange wandeling begonnen. We wouden gaan kijken naar zotte Alberto…das een man die midden in de natuur ongelofelijk rotstekening gemaakt heeft! We moesten wel nog eventjes stappen eer we hem bereikt hadden. Het was echt ongelofelijk prachtig daar! En de mensen waren er zo gastvrij dat het bijna nie normaal leek! We gingen toen met hem mee naar zijn jungle en naar zijn werken gaan kijken! Gewoon een paradijs…..Prachtige bloemsoorten en plantensoorten die ik nog nooit gezien had! Ook prachtige uitzichtpunten! Het was veel stappen naar boven, maar het was de moeite! Hij toonde ons ook verschillende fruitbomen, koffieplanten, … het was er echt een formidabele voormiddag! Nadien was het iets minder leuk! De anderen wouden graag eens de watervallen zien, maar dat was vijf kilometer verder! Op zich is dit niet veel, maar op de weg dat wij moesten doen was dat oneindig! We begonnen aan ons gestap en kregen al snel honger. We kwamen toen een pulperia tegen (gelijk een klein winkeltje) en aten daar taco’s. Daarna zetten we onze pas verder! We waren eigenlijk redelijk laat toegekomen aan de watervallen, waardoor het al niet zo zonnig meer was. De anderen vonden het wel ongelofelijk! Ik heb effe gezwommen, maar de koude deed mij toch niet zo goed :) nadien zijn we dan nog naar de andere waterval gegaan en hebben we daar een tijdje gelegen en gerust. Uiteindelijk zijn we dan weer te voet terug naar huis beginnen lopen, maar die weg was ongelofelijk oneindig! We hebben heel veel proberen te liften, maar het lukte ons meestal niet! Ik en Anne waren zo kapot dat we gewoon mega achter liepen en begonnen te spasten ;-) filmkes maken enzo… Grappig! Mijn voeten waren kapot, want had blaren in mijn Tevas waardoor ik heel die weg met teenslippers moest doen! Verschrikkelijk was dat!!!!!!! Toen we dachten dat we er bijna waren konden we toch nog een lift te pakken krijgen en jawel het was nog heel ver! Gelukkig dat we die pick up hadden! Zalig was dat! Toen we toekwamen in ons huis konden ik en Anne ons nog op tijd klaarmaken om naar het trouwfeest te gaan van Lauwra. Ze is zestien en zwanger en wou trouwen. Ik en Anne wouden deze gebeurtenis niet missen dus hebben we ons op vijf minuten klaargestoomd! Ik heb Anne zich nog nooit zo zien haasten ;-) Wij snel de taxi in en gaan…Het was wel verschrikkelijk die mis! Roepen dat die mannen kunnen! Das gelijk zo een mis van Afro – Amerikanen. Ook stonden er in de kerk alleen tuinstoelen en tuintafels en we mochten ons gaan zetten waar we wilden. Het was een evangelische trouw met heel wat geroep! Nadien mochten we ook blijven eten en zaten we tussen de hele familie…. Het eten was niets speciaals, aangezien ze heel weinig geld hadden. Ook was er enkel cola te verkrijgen. Wat wel cool was, was dat alle vrijgezelle vrouwen bij elkaar moesten gaan staan en het bruidsboeket moesten vangen! Zo een gevecht man man man al die vrouwen op elkaar! Kheb er uiteraard ook aan deelgenomen, maar het vechten was het mij niet waard! Het was eens een belevenis, maar we zijn er niet lang gebleven, omdat we ook nog onze gasten zitten hadden. En er werd niet gedanst en de mensen waren om half elf al allemaal weg naar het schijnt. ’s Avonds wouden ik en Anne nog uitgaan, maar de anderen hadden er geen zin meer in…Ja dan zijn wij twee maar alleen gegaan! Het was een toffe avond in de discotheek en om terug te komen was het wel grappig. Ze lagen allemaal al te slapen en ik en Anne moesten alle twee over ons bedgenootjes kruipen! En dat in de donker! De volgende ochtend was ik al heel vroeg wakker van de nadorst ;-) Iedereen lag hier nog vredig te slapen, maar ik kon niet meer! Ik ben mij toen op het dak gaan leggen op mijn eentje in de zon! Het was een prachtige dag. En heb toen daar nog wa gerust…. Nadien zijn de anderen alleen het stad in getrokken en hadden Anne en ik met hen afgesproken om te gaan lunchen in La casita…we hadden er zelf al veel van gehoord, maar waren er nog nooit geweest. Dat ligt in beetje buiten het centrum, maar ongelofelijk! Precies vrede op aarde daar! Lekker gezond allemaal! Mmmm daarna zijn de anderen dat hun bus gaan nemen richting Léon en zijn ik en Anne daar nog een tijdje gebleven. We kregen toen een hele rondleiding door de zoon van de uitbaters! Echt tof namiddagje. Ik en Anne hebben toen water naar boven gefietst…keer leuk om te doen… Nadien zijn we naar huis gegaan en waren we allebei gebroken! Zwaar weekendje geweest…en allebei zo stijf als iets (in ons kuiten)….
Vandaag (dinsdag) zijn ik en Anne naar Funarte mee gegaan. Elke dinsdag gaan er enkele jongeren van bij ons naar dat project…ze doen daar dan verschillende activiteiten voor een voormiddag. Het was wel eens tof om het eindelijk te zien, want tegen dat we er geraakt waren! We hadden de dag ervoor aan de buschauffeur gezegd dat we zouden meegaan en op een bepaalde plaats gingen wachten. Hij zij dat we er om half acht moesten staan en wij uiteraard om twintig na zeven al paraat maar geen bus gezien….toen we toekwamen zij de chauffeur dat hij ons niet gezien had! We zijn dan maar achter gekomen met de taxi! Maar het was wel de moeite waard! In de namiddag hebben ook niet meer moeten werken, omdat er een afscheidsfeestje was van 1 van de vrijwilligers…
Dit was het weer zo ongeveer…vrijdag vertrek ik op rondreis voor twee weken met de mama…jaja…het zal dus even duren vooraleer ik weer mijn blog zal kunnen bijwerken!

Hier zijn de linken naar mijn fotos:

http://www.facebook.com/photo.php?pid=1432311&l=f8841206ef&id=672818362

http://www.facebook.com/album.php?aid=67427&id=672818362&l=b1e673e775


Veel plezier met het bekijken van de foto's

Tot schrijfs chelas en cheles!