Léon en de zee

hey iedereen,

Dit weekend ben ik naar Léon geweest samen met Anne om onze twee medestudenten eens een bezoekje te brengen. Het was een heel tof weekend! We hadden maar een halve dag gewerkt vrijdag en vertrokken al met de bus richting Léon om drie uur in de namiddag. Het was een drie uur durende rit op een heel erg hobbel de bobbelachtige baan. De bus zat gewoonweg stampvol en ik zat naast een jongen op een heel erg slechte zetel! Mijn gat deed al na een half uur pijn...Ik had wat zitten babbelen met de jongen en hij en nog wat anderen vonden mijn boek van Nicaragua heel erg wonderbaarlijk. De jongen naast mij gaat elke maand van Léon naar Esteli om bonen te kopen (blijkbaar veel goedkoper bij ons). Na de busrit waren we gelukkig veilig en wel toegekomen in Léon. Hectisch was het daar! Abnormaal....iedereen riep daar vanalles en echt heel veel mensen waren daar! We dachten dat Lotte ons daar ging komen ophalen, maar zij had blijkbaar de bedoeling gehad om ons elders op te pikken. Gelukkig konden we haar bellen zei ons toen waar ze ons zou opwachten. We namen toen de bus richting de kathedraal en zagen toen Lotte staan. De eerste indruk van Léon was vooral de warmte! Enorm warm! Veel warmer dan bij ons in Esteli. Ook was alles zoveel stedelijker en groter! We gingen toen eerst mee naar Lotte haar huis. We konden daar ons gerief zetten om vervolgens te vertrekken naar Vincent (andere student). Vincent was aan het koken voor ons terwijl wij ons gerief bij Lotte zette. Lotte woont in een huis met nog andere studenten en heeft daar haar eigen kamer. Echt een groot huis, wel weinig luxe, maar voldoende. Nadien gingen we met zen allen naar het huis van Vincent. Hij woont wel in een gastfamilie, maar betaalt enkel voor kamer en niet voor eten. Hij moet dus altijd zelf koken. Ook dat huis was heel groot! Het was een heel erg gezellige boel daar aan de tafel. Er waren wat vrienden van hen afgekomen om ook mee te eten. Na het eten gingen we naar een bar via via. De uitbater is een Belg. Het is wel een heel erg Nicaraguaanse bar en heel gezellig. Je kan er ook overnachten (Hostel). Er speelde een Band Nicaraguaanse muziek. Heel tof, maar ontzettend veel volk en heel erg warm! Om twaalf uur sloot deze bar al en gingen we naar een discotheek. Het was niet veel speciaals en we hadden het ook niet zo heel erg laat gemaakt, omdat we allemaal hadden moeten werken die dag. We sliepen met drie in het bed van Lotte (Anne, ik en Lotte) dicht op elkaar, maar ik heb er goed kunnen slapen. Het was wel ontzettend warm! De volgende morgen hadden we lekker brood en koffiekoeken weest halen. Het was de eerste keer in een maand dat ik eens deftig brood kon eten en het smaakte! Na ons ontbijt trokken we de stad in richting de bushalte om naar zee te gaan. In léon hebben ze leuke camionetjes om in te springen. Het kost evenveel als een bus, maar gaat sneller. Ik vond dit wel tof. Eens toegekomen aan de bushalte konden we de bus richting zee nemen. De rit duurde een klein uurtje. Het was er bakken! We hadden geen plaats om te zitten en ik zweette mij kapot! Eens toegekomen aan de zee wou ik er al onmiddelijk in springen! Het was er adembenemend prachtig! Er was niemand te bespeuren op het strand. We hadden het strand echt volledig voor ons alleen. Ik was heel blij dat er geen toeristen of Nica's waren, omdat ik mijn gerief gerust kon laten liggen als ik ging zwemmen. De zee was super zalig! Hoge golven en veel wind. Het was er ook super warm, dus die wind deed heel erg goed! Na een uur en half liggen en baden, gingen we verder op het strand. We moesten ongeveer een half uur stappen om te komen tot Vincent. Hij zat een stukje verder op het strand met kindjes van zijn Project. Ook op dat strand was er niet echt veel volk. We gingen er toen ook in een bar iets drinken. Echt allemaal pittoresk, want zo een bar vlak aan de zee was wel tof. Het zand was wel super heet om in te stappen, waardoor we het vaak op lopen moesten zetten. Na het drinken van een verfrissende fruitsap gingen we nog een beetje zwemmen. We hadden toen lang 'gespeeld' in de golven..zalig gewoon!Rond vijf uur namen we de bus terug en gingen we naar het huis van Lotte. Daar konden we ons douchen, maar wel met een bidon, want er was geen stromend water. Nadien gingen we nog iets gaan drinken in twee verschillende barren om vervolgens terug naar huis te gaan. Vandaag moesten we al om twee uur de bus terug nemen naar Esteli, waardoor we niet zo heel veel meer konden doen in Léon. We liepen er een beetje rond in de stad en keken wat naar de gebouwen en gingen daarna eens een bezoekje brengen aan Lotte haar project. Het zag er ook een heel tof project uit! Nadien gingen we nog iets drinken aan de bushaltes, omdat we niet het exacte uur wisten opvoorhand. We dachten dat we rond twaalf uur een bus hadden, maar het bleek toen dat we pas een bus hadden om tien na twee. Na ons drankje konden we terug de bus op richting Esteli. We waren er deze keer vroeg genoeg bij, zodat we zeker goede plaatsen hadden. Maar het was niet uit te houden van de warmte op de bus. Zweten! Na drie uur waren we terug in Esteli, waar het weer veel kouder was!
Dit was zo ongeveer mijn weekendje...
foto's van dit weekend zijn te zien op de volgende link:

http://www.facebook.com/album.php?aid=63426&id=672818362&l=937a7

hasta luego!