Al eventjes geleden!

Hallow iedereen…het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen, maar veel tijd heb ik niet meer gehad! Ik ben namelijk maandag beginnen werken en tegen dat ik thuis kom en gegeten heb, heb ik meestal nog weinig courage om te beginnen schrijven… . Mijn eerste drie werkdagen zitten erop en wat kan ik zeggen…Het lijkt tot nu toe nog niet veel soeps! Wij moeten nu twee weken meedraaien in de verschillende ateliers en leuk is anders…. Het is de bedoeling dat wij zo eens met iedereen in contact komen en dat wij dus iedereen ontmoet hebben tegen het einde van deze twee weken. Elke dag sta ik in een andere atelier en op het einde van de twee weken mag ik kiezen. Maar wat wij nu enkel doen is meehelpen knutselen of koken of zakjes maken….Totaal iets wat niet met onze richting te maken heeft! Ik voel mij er zelf precies een arbeidster… Ik eb Anne willen dit toch wel bespreken met Reninka (onze Belgische helpster), want om drie maand een beetje mee te helpen, dat is echt niets voor mij! Het is wel goed om eens iedereen te leren kennen, maar wel heel moeilijk om te verstaan. Ze spreken heel onduidelijk Spaans zowel leerkrachten als kinderen dus das toch wel wat wennen! De directeur is wel nog steeds heel vriendelijk!
Ook mag ik voor mijn eindwerk sport geven. Ze gingen een groepje voor mij samenstellen die eigenlijk fysiotherapie zouden moeten krijgen, maar die net iets te goed zijn en dan weer net iets minder vaardig zijn dan de rest. Ik zal op het einde van de maand eens beginnen met een half uurtje tijdens de middag sport te geven en hopelijk kan ik dit dan opbouwen naar meerdere uren….Ze zijn hier wel enorm flexibel, dus de kans is groot als je iets vraagt dat ze zullen ja zeggen… .
Over het algemeen zitten er veel type 1 jongeren. Ze kunnen allemaal zelfstandig werken en hulp hebben ze zo goed als niet nodig, wat het dan weer moeilijker maakt voor ons, want echte begeleiding hebben ze niet nodig! Het zal echt zoeken worden voor Anne en mij wat we anders kunnen doen want ze hangen hier toch wel vast aan vele rituelen. Ook hoop ik dat we ander werk kunnen doen dan enkel in de ateliers mee te draaien. Maar we zien wel na deze twee weken. Ik moet elke dag beginnen om acht uur, maar tegen dat ze hier echt beginnen is het negen uur. Om half negen komt de tweede bus aan in het centrum met de jongeren en dan verzameld iedereen in de refter om vervolgens in een kring te staan en allerlei grappige oefeningen te doen op de muziek! Dezelfde oefeningen die wij kregen tijdens de Spaanse lessen! Gelukkig dat we er al wat op voorbereidt waren, want anders zou ik zeker weer moeten gelachen hebben. Dus elke ochtend doen ze hetzelfde ritueel…op dezelfde muziek in een kring gaan staan en verschillende oefeningen doen. Na de oefeningen gaat iedereen terug naar zijn atelier en beginnen ze te werken.
Ook daar zijn er rituelen bij. De leerkrachten doen eerst een rondje hoe iedereen zich voelt: gelukkig, boos, verdrietig, moe…. Nadien leggen ze de regels uit en dan beginnen ze te werken. Ik stond maandag in de Pretaller…dat is een atelier waar men vanaf vijftien jaar terecht kan. Knutselen enzo… dat is volgens mij voor de ‘zwaksten’. Het was de eerste dag na de vakantie daar en er waren veel nieuwe kinderen bijgekomen, waardoor de lessen anders verliepen dan anders. Er werd een rondleiding gegeven enzo en alles ging echt zo traag! Van tien tot half elf is er elke dag pauze en dan gaat iedereen een snak halen uit de bar daar. Het was een hele belevenis die eerste dag! Mijn ‘leerkracht’ was heel vriendelijk en ik moest klokken maken! Zes klokken moet teken en telkens met een ander uur bij. Ik kon op den duur geen klokken meer zien! Om half elf de eerste dag hadden Anne en ik een vergadering met Reninka en Tania om alles te regelen. Deze vergadering verliep heel vlot en ik kon mijn vakantie zonder problemen nemen!
Dinsdag heb ik in de keuken gewerkt…in de voormiddag eten gemaakt, natuurlijk bonen en rijst! En ananassen gepeld, ajuin en pepers gesneden. Daarna volgde da afwas, wat helemaal niet leuk is! Ze hebben met moeite stromend water en probeer daar dan maar eens de afwas mee te doen! ook moest ik werken met een mes dat volledig uit elkaar viel! Ik toonde dit en zei is dit niet gevaarlijk? Maar ze bekeken mij maar raar en zeiden dat ik daar maar verder mee moest werken! Het lukte natuurlijk wel, maar veiligheid eerst??? Ook moest ik ijs kappen! Hilarisch…ik stond daar met een ijzeren knuppel gelijk een zot te kappen op ijs…ijsblokjes voor in hun sapjes. Ook deze dame was heel vriendelijk, maar sommige jongeren uit deze workshop waren echt onverstaanbaar. Er was er eentje die constant babbelde tegen mij en ik verstond er dus gewoon geen reet van! Maarja het viel al bij al wel mee. Ook hier begonnen ze met gevoelens en regels en daarna begonnen ze te werken.
Vandaag heb ik gestaan in de atelier artisania. Ik moest er eerst een voormiddag zakjes maken… en daarna poppen vullen…weer veel arbeid en weinig orthopedagogisch werk! Ik babbel wel af en toe met de jongeren maar dat verloopt nog steeds stroef.
Daarna was er een evaluatiemoment en ready to go home. Ook deze namiddag zijn ik en Anne op school gebleven, omdat vier keer per dag de bus nemen toch wel wat duur uitkomt. Het was plezant deze middag, want blijkbaar geven ze elke woensdag middag een half uurtje muziek zodat iedereen die wil kan dansen. Ik en Anne mee gedanst met sommigen! Echt grappig. Ook is het goed in de namiddag te blijven op de school om zo beter contact te krijgen met de jongeren. Er zitten echt wel een paar leuke jongeren tussen! Veel met het syndroom van Down… dus al veel knuffels en zoenen gekregen! Hopelijk gaat het nog duidelijk worden dat wij geen vrijwilligers zijn, maar wel stagiairs zijn, want Reninka en Tania weten dat, maar de rest blijkbaar niet…zodat ze weten dat het niet ons taak is om gewoon mee te draaien! Ik wil daar echt wel dingen kunnen realiseren, maar daarvoor hebben Anne en ik natuurlijk nog wel tijd. Voor de rest is het wel een rustige sfeer…niemand loopt er opgejaagd ofzo…
De dag indeling gaat als volgt: komen werken om acht uur, beginnen om tien voor negen, om tien uur pauze (half uur) daarna verder werken tot twaalf uur. Van twaalf tot een uur dertig is het middag pauze en van een uur dertig tot drie uur dertig is het werken. Alles gaat hier dus heel erg opt gemak! Ook al doe ik niet zo heel veel, toch ben ik alle dagen moe!
De vrijdagen zijn het maar halve dagen, maar dan is het in de namiddag vergadering met iedereen die er werkt. Kben eens benieuwd hoe dat zal aflopen… .
Van de week zijn we al twee keer iets gaan drinken met het Oostenrijkse meisje Moni. Ikke eerst een theetje en gisteren zijn we een mojito gaan drinken…echt super lekkere cocktail! Met Rum, munt, rietsuiker en ijs! En slechts voor een euro en een half ofzo… bij ons kost dat zes a zeven euro… . Het is wel maar bij eentje gebleven hoor!
Dit weekend gaan ikke, Anne en Moni eens naar de watervallen hier in Esteli en misschien eens naar een bar om te dansen.
Hopelijk blijft het goed weer, want vorige week was het echt geen goed weer. Iedereen zei dat dit abnormaal was voor deze tijd van het jaar. gisterennacht begon het ineens zot te regenen, iets wat nog veel abnormaler was, maar de dag nadien hadden we prachtig weer. Ook vandaag was het prachtig weer! Dus hopelijk blijft het zo opdat ik zou kunnen zwemmen aan de waterval! Want ik en Anne willen al vanaf dag 1 eens goed kunnen zwemmen, maar dat is nog steeds niet van gekomen!
Ook ben ik nog altijd niet ziek geweest en blijft het eten hier mega lekker! Afvallen zal gene waar zijn!
In ieder geval, hier gaat alles goed en hopelijk blijf het zo!